-
1 discors
dis-cors, dis [dis + cor ]1) несогласный (cum aliquo L или alicui VP, Fl, T); противоречивый ( responsa inter se dis cordia L)concordia d. H, Lcn — примирение непримиримого, сочетание противоречивых вещей, т. е. неустойчивое равновесие2) недружный, раздираемый междоусобиями (civitas L, T)3) непохожий, различный ( homines discordes moribus et linguis QC)tempore discordes aestus PM — приливы, происходящие в разное время (нерегулярные) -
2 discors
discors, cordis (dis u. cor), zwieträchtig, uneinig, unverträglich, zerfallen mit usw. (Ggstz. concors), I) eig., v. Pers., Cic. u.a.: cum matre (v. animus), Tac.: civitas secum ipsa discors, Liv.: legiones, aufrührerische, Tac.: discors patri, Vell., Floro, Tac.: ad alia discordes, Liv. – II) übtr., a) übh.: concordia, Hor. u.a. (vgl. concordia no. II): symphonia, disharmonische, Hor.: venti, Ov. u. Sen.: eiusdem elementi natura, widerstrebende, Curt.: ipsa sibi discors favilla, Ov. – b) widersprechend, entgegengesetzt, verschieden, fetus, zweigestaltet (oben Stier, unten Mensch), Ov.: vesania, Hor.: tam discors inter se iunctura corporum, Sen.: tam discordia inter se responsa, Liv.: m. Abl., durch od. in etw. verschieden, verschiedenartig, abweichend, aestus marini tempore discordes, zu verschiedenen Zeiten eintretend, Plin.: ora sono discordia, Verg.: discordes moribus, linguis, Curt. – / Nbf. discordis, e, Pompon. com. 165.
-
3 discors
discors, cordis (dis u. cor), zwieträchtig, uneinig, unverträglich, zerfallen mit usw. (Ggstz. concors), I) eig., v. Pers., Cic. u.a.: cum matre (v. animus), Tac.: civitas secum ipsa discors, Liv.: legiones, aufrührerische, Tac.: discors patri, Vell., Floro, Tac.: ad alia discordes, Liv. – II) übtr., a) übh.: concordia, Hor. u.a. (vgl. concordia no. II): symphonia, disharmonische, Hor.: venti, Ov. u. Sen.: eiusdem elementi natura, widerstrebende, Curt.: ipsa sibi discors favilla, Ov. – b) widersprechend, entgegengesetzt, verschieden, fetus, zweigestaltet (oben Stier, unten Mensch), Ov.: vesania, Hor.: tam discors inter se iunctura corporum, Sen.: tam discordia inter se responsa, Liv.: m. Abl., durch od. in etw. verschieden, verschiedenartig, abweichend, aestus marini tempore discordes, zu verschiedenen Zeiten eintretend, Plin.: ora sono discordia, Verg.: discordes moribus, linguis, Curt. – ⇒ Nbf. discordis, e, Pompon. com. 165. -
4 discors
dis-cors, cordis ( nom. f. discordis, Pompon. ap. Prisc. p. 726 Com., v. 164 Rib.), adj. [cor], discordant, disagreeing, inharmonious, at variance; opp. concors (class.).I.Prop.A.Of persons: homines non contentione, non ambitione discordes, * Cic. Agr. 2, 33, 91:B.ad alia discordes,
Liv. 4, 26:in civitate discordi,
Tac. H. 2, 10:vexillarii discordium legionum,
id. A. 1, 38.— Poet.:Tanais discors,
Hor. C. 3, 29, 28 et saep.;of Minotaurus: fetus,
Ov. M. 8, 133:civitas secum ipsa discors,
Liv. 2, 23:filius (Tigranis) discors patri,
Vell. 2, 37, 2; so with dat., Tac. A. 3, 42; 11, 6; 14, 38.—Of inanimate things:II.inter se discordia membra,
Lucr. 5, 894; Liv. 9, 3:semina rerum,
Ov. M. 1, 9:venti,
Verg. A. 10, 356; Ov. M. 4, 621:arma,
Verg. G. 2, 459; Tib. 2, 3, 37; cf.bella,
Ov. M. 9, 403:animi,
Verg. A. 9, 688:vesania,
Hor. S. 2, 3, 174:concordia rerum,
id. Ep. 1, 12, 19:symphonia,
id. A. P. 374.—Transf.A.In gen., unlike, discordant, different (post-Aug):B.hostes moribus et linguis,
Curt. 4, 13, 4:linguae tot populorum,
Plin. 3, 5, 6, § 39:aestus marini tempore,
i. e. taking place at different times, id. 2, 97, 99, § 218:mixtura generum in vino, non modo in musto discors,
id. 17, 22, 35, § 187.—Different, distinct, double:a fonte discors manat hinc uno latex,
two distinct streams, Sen. Herc. Fur. 711:se scindit unius sacri Discors favilla,
id. Oed. 322:discordemque utero fetum tulit,
Ov. M. 8, 133 (Merk. al. dissortem).— Comp., sup., and adv. do not occur.
См. также в других словарях:
ITALIA — I. ITALIA apud vetustissimos Scriptores, Brutiorum proprie regio est, quam Phoenices dixêre Itariam, quasi Piceariam, propter picis copiam praestantiamque, ut Bochart, erudite demonstrat. Vide eum Parte prior. l. 2. c. 26. ut et quae dicta suo… … Hofmann J. Lexicon universale